https://www.youtube.com/live/V-VDIX9XAUU?si=StoCd32A_zsHlnsO
-
Bizi böyle yetiştirdiler. Bununla bir de gurur duyuyorlar. Böyle fiziksel ve ruhsal işkence ile. Diyorlar ki "Onlar da öyle yetiştiği için, böyle yapmayı öğrenmişler" . Yani aslında hiç düşünmemiş, hiç hissetmemiş ve hiiiiç de öğrenmemişler. Bir kere bu yaşadığı şiddetten öğrense sıra kendisine geldiğinde bunu en azı ile yapmamak için kendisini tutar. Haa, ne kadar başarılı olur bilemem ama azaltacaktır. Kendi yaşadıklarını hissetmiş ise "Ben bunu kendi çocuğuma yaparsam O da benim hakkımda böyle düşünebilir" şeklinde empati yapar ama yok ! Düşünmüş olsa... "Ben bunlara engel olamayacak kadar bozulmuş bir ruha sahipsem fabrika gibi üreyip topluma bozuk ruhlar yaymaktan geri durarak bile bu insanlık dışı muameleleri azaltabilirim" diyebilir!? Tabi ama Türk ve ....man toplumlarda her sakatlanmış ruhun hedefi "Sıra bana da gelecek, işte o zaman ben de gücümün yettiğine yaşadıklarımı yaşatacağım ve bu üstümde taşıdığım iğrenç yükü onlara yükleyeceğim" şeklinde yaşıyorlar. Bir intikam gibi. Sanki aileler şöyle "Ya benim dengim el-aleme gücüm yetmiyor. Ben ürer isem bebeklere, çocuklarıma en azından 15 sene, hele bir de çocuklarımın beyinlerini inanç ile zehirlersem ölene kadar gücüm yeter ve çocuklarıma her türlü işkenceyi her istediğim anda yapabilirim!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder