Öğrendiğim kadarı ile bir Avrupa ülkesinin kanunlarında Anne-Babaya odaklı değil de çocuğa odaklı kanunlar var ki bu bence çok güzel bir düşüncenin ürünü. Şöyle ki... Anne-Baba ayrılmak istediğinde Hukuk her ikisinin de psikolojik durum raporunu istiyor. Bu rapora göre boşayan makam çocuğun kimde kalmasının çocuk için daha iyi olacağına karar veriyor. Oysa bizde olayların nerelere vardığı çok meşhur olmuş kişilerin hayatlarında bile gördüğümüz şekilde gelişiyor. Hatta bizzat yaşadığım (belki sizler de yaşamışsınızdır) acaip bir bakış açısı var bizim anne-babalarımızda. Benim örneğim şöyle :)
Bir sohbet esnasında bebekliğin hakkında sana şöyle anlatılır bebekliğin... "Sen bebekken o kadar inatçıydın ki et sevmezdin, ne zaman et yedirmeye çalışsam geri çıkartırdın, hayatta sana et yediremedim." Bu anıyı halen bir kızgınlıkla anlatır mesela anne ! :) Devamında ise anne-baba öyle iddialı bir biçimde sana der ki "Sen çocuktun, ne biliyordun ki, biz büyüktük, hayatı ve her şeyi senden iyi biliyorduk." Sonra sormak ister halen az bilen evlat bu anne-babaya "Madem ben bebektim ve siz büyüktünüz, bir bebekten akıllı ve de çok daha iyi bilendiniz peki neden örneğin çocuğun sevmediği bir şeyi onun ağzına tıkarak, onunla savaşarak ona yedirmeyi denediniz de bu gıdayı başka şekillerde onu kandırarak yedirmeyi düşünmediniz?". Bizim toplumumuzda bu bakış açısı böyle gelir ve sürer... Bebekliğinden, çocukluğuna, büyüsen de aynen... Bu sebepledir ki sanırım çok nadir ailelerde anne-babalar çocuklarının fikirlerine önem verir, onları dinler, cevap verir, konuşur-tartışır. Genelde hadi canım sen de büyüdün de bana akıl mı veriyorsun şeklinde bir cevapla "A benim salak oğlum/kızım" denilir ve kalır çocuk öyle. Sadece onu besleyip fiziksel olarak "büyük" ebatlara ulaştırmayı başarmak olarak görür bizim toplumun geneli.
-
En Dip Not : Bir reklamda doktor 0-6 yaşlarda çocuğun süt ve süt ürünlerinden alacağı besinlerin çocuğun gelişiminde çok önemli olduğunu söylüyordu. Peşinden “Beyin“ ekrana gelip “Doktor bu şimdi mi söylenir, çok geç, çok geç!” gibi bir şey diyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder